жер жырту

См. также в других словарях:

• жер сүру — (Түрікм.: Таш., Мары, Тедж., Байр.) жер жырту. Тракторлар ж е р с ү р у г е осы айдың басында шықты (Түрікм., Тедж.). [Түрікменше ер сүрмек (Рус. туркм. сл., 1956)] …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қос айдау — Жер жырту …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• егін айдау — Жер жырту, астық себу …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• сүру — 1 (Шымк., Мақт.; Қарақ.) жер жырту. Жұрттың қолындағы жер с ү р е т і н көлігі болса, өліб, жұтаб егін саймандары да (соқа, тырма сияқты) жоқ (Шымк., Мақт.). [Ертедегі түркі тілдерінде сүрмек жер жырту (А. Бор., Бадаи..., 194); өзб. сурмак (Узб.… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• атжал — зат. Қыр. зат. Жер жырту, егін ору, шөп шабу кезіндегі қалып кеткен немесе игерілмей қалған жіңішке жер …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жерді айыру — (Шығ.Қаз., Ү Н.) жер жырту, жер айдау …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сабан айдау — (Ақт.: Қараб., Ырғ.) жер жырту. Біз әлі с а б а н а й д а у жұмысын қолға алғанымыз жоқ (Ақт., Ырғ.). Көктемге жең сыбанап, с а б а н а й д а, ек егіс Бірің қалмай жұмыл Қатынасыңдар теп тегіс (Н. Бай., Таңд. шығ., 396). Батима сияқты с а б а н а …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• соқа — зат. Жер жырту үшін қолданылатын ауыл шаруашылық құралы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• тілгіш — зат. Жер жыртуға, тақтай тілуге т.б. шаруа істеуге арналған құрал …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• айдап тұру — (Шымк., Түлк.) жер жырту. Еркінбай қос а й д а п т ұ р (Шымк., Түлк.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бұлық — 1 (Алм.: Кег., Шел.) бөлме. Мынау тамның (қ.) бір б ұ л ы ғ ы (Алм., Кег.). Сырт көрінісінде қыстақтың өзге үйлерінен ешқандай айырмасы жоқ, бұл там (қ.) қоржын тәрізді үш б ұ л ы қ жай (Б. Соқ., Жекпе жек, 18). Қонақ көп келетін болған соң, үйді …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі